Nasza ponad roczna podróż po krajach Azji dobiegła końca. Wróciliśmy do ojczyzny. Jesteśmy w Polsce. Przez ponad czternaście miesięcy prowadziliśmy dla Was na tej stronie relację z naszej podróży. Dzieliliśmy się z Wami naszymi przeżyciami i wrażeniami, mogliście na bieżąco śledzić nasze przygody. Oczywiście wraz z powrotem do Polski, podróże nie przestały być naszą pasją. Nie chcemy też kończyć z pisaniem o nich na naszym blogu. Dlatego ruszamy dzisiaj z naszą nową podróżniczą inicjatywą! W związku z tym, że nie będziemy przez najbliższy czas podróżować daleko i długookresowo postanowiliśmy skupić się na bliższemu poznaniu uroków własnego kraju. Polska to fantastyczny kraj do podróżowania. Zamierzamy więc pisać o naszych krótkich, kilkudniowych wyjazdach, pomagać Wam w znalezieniu sprawdzonego pomysłu na urlop lub weekend, podrzucać ciekawe inspiracje na aktywne spędzanie wolnego czasu. Nasz nowy projekt nazwaliśmy... „Małe Podróże Kowalskich”. Zatem na pierwszy ogień, żeby zacząć od czegoś naprawdę specjalnego, postanowiliśmy pokazać Wam miasto warte poznania. Zapraszamy do Poznania naszego miasta.
Przez ponad rok zwiedzaliśmy stolice, miasta i miasteczka różnych (przeważnie azjatyckich) odległych krajów świata. Podziwialiśmy ich zabytki i obserwowaliśmy toczące się w nich życie. Nauczyliśmy się odkrywać nowe miejsca na swój własny sposób, dostrzegaliśmy ich odmienność, nierzadko zachwycało nas ich piękno, niemal zawsze fascynowali nas napotykani ludzie. Nigdy nie sądziliśmy, że możemy doznawać podobnych uczuć, spacerując ulicami własnego miasta. Poprzez portal Couchsurfing zaprosiliśmy do naszego domu dziewczynę z Hong Kongu. Razem z nią wybraliśmy się na zwiedzanie Poznania. Cały dzień mieliśmy wrażenie, jakbyśmy znów byli w podróży. Patrzyliśmy na nasze miasto oczami podróżników. Odkrywaliśmy je na nowo.
Była jeszcze wczesna wiosna. Naprawdę wczesna. Życie parków miejskich i skwerów dopiero budziło się powoli z zimowego snu. Kwitły pierwsze drzewa i krzewy. Zwiedzanie miasta zaczęliśmy w okolicach Ronda Śródka, do którego z łatwością można dojechać tramwajem lub autobusem z niemal każdego punktu w mieście. Zaraz obok ronda znajduje się zabytkowy Kościół św. Jana Jerozolimskiego za Murami. My udaliśmy się pieszo w kierunku Ostrowa Tumskiego. Idąc ulicami Rynek Śródecki, Śródka i Osrówek, minęliśmy Kościół św. Małgorzaty i doszliśmy do Mostu Biskupa Jordana. Z tego miejsca dość interesująco i fotogenicznie prezentuje się Bazylika Archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła, czyli inaczej po prostu Katedra Poznańska – najstarsza polska katedra.
Przez ponad rok zwiedzaliśmy stolice, miasta i miasteczka różnych (przeważnie azjatyckich) odległych krajów świata. Podziwialiśmy ich zabytki i obserwowaliśmy toczące się w nich życie. Nauczyliśmy się odkrywać nowe miejsca na swój własny sposób, dostrzegaliśmy ich odmienność, nierzadko zachwycało nas ich piękno, niemal zawsze fascynowali nas napotykani ludzie. Nigdy nie sądziliśmy, że możemy doznawać podobnych uczuć, spacerując ulicami własnego miasta. Poprzez portal Couchsurfing zaprosiliśmy do naszego domu dziewczynę z Hong Kongu. Razem z nią wybraliśmy się na zwiedzanie Poznania. Cały dzień mieliśmy wrażenie, jakbyśmy znów byli w podróży. Patrzyliśmy na nasze miasto oczami podróżników. Odkrywaliśmy je na nowo.
Była jeszcze wczesna wiosna. Naprawdę wczesna. Życie parków miejskich i skwerów dopiero budziło się powoli z zimowego snu. Kwitły pierwsze drzewa i krzewy. Zwiedzanie miasta zaczęliśmy w okolicach Ronda Śródka, do którego z łatwością można dojechać tramwajem lub autobusem z niemal każdego punktu w mieście. Zaraz obok ronda znajduje się zabytkowy Kościół św. Jana Jerozolimskiego za Murami. My udaliśmy się pieszo w kierunku Ostrowa Tumskiego. Idąc ulicami Rynek Śródecki, Śródka i Osrówek, minęliśmy Kościół św. Małgorzaty i doszliśmy do Mostu Biskupa Jordana. Z tego miejsca dość interesująco i fotogenicznie prezentuje się Bazylika Archikatedralna Świętych Apostołów Piotra i Pawła, czyli inaczej po prostu Katedra Poznańska – najstarsza polska katedra.
Katedra Poznańska oraz Most Biskupa Jordana
Po przejściu przez most znaleźliśmy się na Ostrowie Tumskim. Jest to wyspa na Warcie, na której wzniesiono katedrę. Z zachodniej strony wyspy płynie główny nurt rzeki, ze wschodniej zaś jej węższe ramię nazwane Cybiną. Świątynię można zwiedzać wewnątrz, jednak my trafiliśmy akurat na mszę świętą w języku łacińskim, więc po obejściu okolic katedry postanowiliśmy ruszyć dalej. Przechodząc przez Most Bolesława Chrobrego na drugą stronę Warty, warto zwrócić uwagę na ciekawy krajobraz dookoła.
Następnie wkroczyliśmy na teren tzw. „Starego Miasta”. Idąc ulicami Chwaliszewo i Wielką oraz podziwiając po drodze zabytkowe kamienice, weszliśmy prosto na poznański Stary Rynek. To właśnie na nim każdego dnia o godzinie dwunastej w południe można obejrzeć znany na całą Polskę poznański spektakl, czyli trykające się koziołki. Ludzie gromadzą się przed ratuszem już na kilkanaście minut przed dwunastą, zajmują najlepsze miejsca, czasem zamawiają coś w pobliskich restauracjach. Niemal każdego dnia koziołki ściągają na rynek spory tłumek ludzi.
Następnie wkroczyliśmy na teren tzw. „Starego Miasta”. Idąc ulicami Chwaliszewo i Wielką oraz podziwiając po drodze zabytkowe kamienice, weszliśmy prosto na poznański Stary Rynek. To właśnie na nim każdego dnia o godzinie dwunastej w południe można obejrzeć znany na całą Polskę poznański spektakl, czyli trykające się koziołki. Ludzie gromadzą się przed ratuszem już na kilkanaście minut przed dwunastą, zajmują najlepsze miejsca, czasem zamawiają coś w pobliskich restauracjach. Niemal każdego dnia koziołki ściągają na rynek spory tłumek ludzi.
Stary Rynek w Poznaniu - Ratusz i zabytkowe kamienice
Poznański Stary Rynek jest bardzo urokliwy i kolorowy. Uważam, że trochę nawet niedoceniany, jak na polskie realia. Oczywiście, będąc już na miejscu, nie można nie obejść go dookoła. Znajdująca się tam architektura naprawdę potrafi zachwycić. Nierzadko można tam spotkać ulicznych grajków, dorożkarzy czy handlarzy pamiątek. My natknęliśmy się nawet na kata stojącego przy pręgierzu oraz upiora prosto z horroru, którzy bardzo chętnie pozowali do wspólnych zdjęć - za opłatą oczywiście. Niedaleko rynku znajduje się Poznańska Fara, czyli Bazylika kolegiacka Matki Boskiej Nieustającej Pomocy i św. Marii Magdaleny. Od rynku prowadzi do niej ulica Świętosławska. Można śmiało powiedzieć, że wnętrze kościoła zapiera dech w piersiach. Jest jednym z najpiękniejszych w Poznaniu. Nasza koleżanka z Hong Kongu nie mogła wyjść z podziwu, ponieważ pierwszy raz w życiu widziała tak przepiękną i bogato zdobioną świątynię chrześcijańską.
Idąc ulicą Gołębią w stronę Placu Kolegiackiego można znaleźć pomnik koziołków. Nie jest to żadna wielka atrakcja, ale wielu turystów i dzieci lubi robić sobie przy nich zdjęcia. Można usiąść na grzbiet koziołka i chwycić go za rogi.
Idąc ulicą Gołębią w stronę Placu Kolegiackiego można znaleźć pomnik koziołków. Nie jest to żadna wielka atrakcja, ale wielu turystów i dzieci lubi robić sobie przy nich zdjęcia. Można usiąść na grzbiet koziołka i chwycić go za rogi.
 Symbol Poznania - trykające się koziołki |  Pomnik koziołków - miejsce lubiane przez turystów |
Po zwiedzeniu Starego Rynku udaliśmy się na Plac Wolności. Każdego roku odbywa się tam szereg różnych imprez i wydarzeń (przykładowo podczas mistrzostw Europy w piłce nożnej UEFA EURO 2012 była tam zlokalizowana Strefa Kibica). Dwa lata temu na Placu Wolności otwarto Fontannę Wolności o ciekawym futurystycznym kształcie. Idąc dalej ulicą 27 Grudnia minęliśmy Teatr Polski i mogliśmy zobaczyć znany poznański obiekt - Okrąglak. Kiedyś był to popularny dom towarowy, obecnie jest to budynek o funkcji biurowo-usługowej. Następnie ulicą Gwarną doszliśmy do ulicy Święty Marcin i skierowaliśmy się w stronę alei Niepodległości. Na skrzyżowaniu tych dwóch ulic (Święty Marcin i aleja Niepodległości) znajduje się monumentalny i robiący olbrzymie wrażenie budynek - Zamek Cesarski. W jego murach mieści się obecnie Centrum Kultury „Zamek”.
Zamek Cesarski w Poznaniu
Po drugiej stronie alei Niepodległości jest Plac Adama Mickiewicza, na którym, oprócz Pomniku Adama Mickiewicza, znajduje się Pomnik Ofiar Czerwca 1956, znany także jako Poznańskie Krzyże. My skierowaliśmy się w stronę ulicy Fredry, przy której znajduje się Opera Poznańska (Teatr Wielki im. Stanisława Moniuszki) oraz zabytkowy Kościół Najświętszego Zbawiciela. Skorzystaliśmy ze znajdującego się tam również przystanku komunikacji miejskiej i tramwajem wróciliśmy do Ronda Śródka, skąd kilka godzin wcześniej rozpoczęliśmy zwiedzanie naszego miasta. Nie był to jednak koniec naszej wycieczki.
W planach mieliśmy jeszcze spacer dookoła Jeziora Maltańskiego. Zanim jednak ruszyliśmy w drogę, postanowiliśmy zrobić sobie mały piknik i odpocząć na ławce w parku pomiędzy Kościołem św. Jana Jerozolimskiego za Murami, a stacją początkową wąskotorowej kolejki „Maltanka”.
W planach mieliśmy jeszcze spacer dookoła Jeziora Maltańskiego. Zanim jednak ruszyliśmy w drogę, postanowiliśmy zrobić sobie mały piknik i odpocząć na ławce w parku pomiędzy Kościołem św. Jana Jerozolimskiego za Murami, a stacją początkową wąskotorowej kolejki „Maltanka”.
Park przy początkowej stacji kolejki "Maltanka"
Po dłuższej chwili ruszyliśmy na wędrówkę wzdłuż brzegu Jeziora Maltańskiego. Dookoła jeziora poprowadzone są ścieżki spacerowe. Mieszkańcy Poznania uwielbiają w tym miejscu uprawiać aktywność fizyczną. Spacerując wzdłuż jeziora spotkamy więc nie tylko wielu biegaczy, rowerzystów i rolkarzy, ale także fanów nordic walking oraz innych spacerowiczów. Poznaniacy uwielbiają relaksować się nad Maltą i spędzać tam swój czas. Na jeziorze usytuowany jest jeden z największych w Europie torów regatowych, dlatego Poznań często jest organizatorem międzynarodowych zawodów we wioślarstwie i kajakarstwie.
Wczesna wiosna nad Jeziorem Maltańskim w Poznaniu
Spacer dookoła Jeziora Maltańskiego był zwieńczeniem pełnego wrażeń dnia. Oczywiście zdajemy sobie sprawę, że Poznań ma do zaoferowania znacznie więcej atrakcji i pięknych miejsc, niż udało nam się zobaczyć podczas naszej jednodniowej wycieczki. Nasza trasa zwiedzania była tylko jedną z wielu możliwych tras i siłą rzeczy nie mogła zawrzeć w sobie wszystkiego, co Poznań ma najlepsze. Chcielibyśmy zatem w tym miejscu skierować pytanie do mieszkańców Poznania, którzy czytają nasz blog i innych osób, które kiedyś odwiedziły nasze miasto. Mianowicie, jakie jeszcze Waszym zdaniem miejsca w Poznaniu są warte poznania (zobaczenia lub zwiedzenia)? Swoje propozycje piszcie w komentarzach.
Paweł
Paweł
