Planując naszą podróż po Junnanie, znaleźliśmy w Internecie czarujące zdjęcie malutkiego chińskiego kościoła na tle porośniętych lasem gór. Oprócz nazwy wioski i zdjęcia nie znaleźliśmy żadnych dodatkowych informacji. Wioska Cizhong miała być położona gdzieś w górach północnego Junnanu. Być może kościół było już od dawna opuszczony, a sama wioska dawno zapomniana... Spędziliśmy sporo czasu, żeby zlokalizować na mapie położenie naszego celu i ustalić jak tam dotrzeć.
W drodze do Cizhong - podróż wzdłóż rzeki Mekong
Aby dojechać do odległej, otoczonej górami wioski Cizhong, wyruszyliśmy w około 130 kilometrową podróż autostopem. W związku z tym, że tereny te są rzadko uczęszczane, a zatem drogi praktycznie puste, nie było łatwo tam dojechać. Przejechaliśmy ten dystans 7 samochodami, pokonując każdym z nich niewielki odcinek. Podróż zajęła nam praktycznie cały dzień, ale droga była spektakularna widokowo: zieleniące się pola ryżowe, wysokie góry, małe wioseczki. Prawie cała nasza trasa wiodła doliną rzeki Mekong. Jechaliśmy drogą tuż przy wzburzonej rzece podziwiając otaczające nas góry. Po długich godzinach podróżowania kolejnymi autostopowymi okazjami, ostatecznie udało nam się dotrzeć we właściwe miejsce. Naszym oczom ukazała się baśniowa sceneria po drugiej stronie rzeki – otoczona górami wioska z kościółkiem w samym centrum. To było niesamowite, że tam zajechaliśmy, jednakże nie byliśmy jeszcze u celu. Aby dojść do samej wioski musieliśmy jeszcze sporo przejść na piechotę i przeprawić się przez rzekę. Mogliśmy zobaczyć jak w sąsiedztwie starego niewielkiego mostu nad Mekongiem powstaje na wielkich masywnych przęsłach drugi, zupełnie nowy. Zeszliśmy zboczem w dół, starym mostem przedostaliśmy się na drugi brzeg i zawędrowaliśmy na piechotę do wioski. Czuliśmy się fantastycznie, jak prawdziwi eksploratorzy.
Mieszkańcy wioski
Cizhong
Wkraczając do wioski poczuliśmy prawdziwą magię. Już z daleka wypatrzyliśmy stary murowany kościół i udaliśmy się w jego kierunku. Wszystkie drzwi były jednak pozamykane i już chcieliśmy opuszczać to miejsce, gdy przyszedł starszy pan z dzieckiem i zaprosił nas do środka. Kościółek wewnątrz był przepiękny. Po ozdobach i zdjęcia widzieliśmy, że tutejsza społeczność katolicka jest wciąż żywa. Weszliśmy też po wąskich drewnianych schodach na dzwonnicę, skąd rozciągają się fantastyczne widoki na góry.
Z zamieszczonych przy kościele informacji dowiedzieliśmy się, że znajdująca się na około 2000 m n.p.m. wioska Cizhong zamieszkiwana jest przez Hanów, Tybetańczyków oraz Naxi. Znajdujący się we wiosce kościół został zbudowany ponad sto lat temu, a sama wspólnota katolicka została założona przez misjonarzy francuskich około 1880 roku. Ciekawostką jest, że mimo, iż szerokość geograficzna nie jest odpowiednia do uprawy winogron, misjonarze francuscy uznali położone wysoko w górach ziemie dobre do uprawy tych owoców. W ten sposób rozpoczęli produkcję wina. Tajniki tego procesu przekazali lokalnym mieszkańcom, którzy do dziś kultywują uprawy winorośli.
Uprawy winogron w Cizhong
Około miesiąc później, odwiedziliśmy inny kościół katolicki w miasteczku Moxi. Położone jest ono w zachodnim Syczuanie, daleko poza „utartym szlakiem”, w górach na około 1600 m n.p.m. Kościół katolicki, który tam odnaleźliśmy, został wybudowany w latach 1918-1926 roku również przez misjonarzy francuskich. Świątynia zawiera w sobie elementy zarówno architektury zachodniej jak i chińskiej.
Kościół katolicki w Moxi
Podczas inwazji chińskiej Armii Czerwonej w latach 30-tych kościół został przekształcony na siedzibę jej przywódcy Mao Zedonga. Później w latach 50-tych podczas „Rewolucji Kulturowej” posiadłości kościoła zostały całkowicie skonfiskowane przez chiński rząd, a zagraniczni misjonarze zostali zmuszeni do opuszczenia kraju. Sam kościół został przekształcony na spichlerz. W latach 90-tych przywrócono w tym miejscu funkcjonowanie parafii.
W Moxi znajduje się również niewielkie stare miasto – wąska uliczka z tradycyjnymi chińskimi zabudowaniami. Obecnie została ona w części zrekonstruowana, skomercjalizowana i znajdują się przy niej sklepiki z lokalnymi wyrobami, kawiarnie i małe restauracje. Jednak kilka drewnianych domów, wybudowanych w czasach powstawania kościoła, przetrwało do dziś. Patrząc na stare, zniszczone upływem czasu budynki, można przenieść się wyobraźnią w odległą przeszłość, kiedy to Moxi leżało na szlaku herbacianym i było wówczas jedyną drogą prowadzącą do Tybetu.
Magda i Paweł
W Moxi znajduje się również niewielkie stare miasto – wąska uliczka z tradycyjnymi chińskimi zabudowaniami. Obecnie została ona w części zrekonstruowana, skomercjalizowana i znajdują się przy niej sklepiki z lokalnymi wyrobami, kawiarnie i małe restauracje. Jednak kilka drewnianych domów, wybudowanych w czasach powstawania kościoła, przetrwało do dziś. Patrząc na stare, zniszczone upływem czasu budynki, można przenieść się wyobraźnią w odległą przeszłość, kiedy to Moxi leżało na szlaku herbacianym i było wówczas jedyną drogą prowadzącą do Tybetu.
Magda i Paweł
